اینجا دنیاست...هر گوشه اش را که بنگری زیباست.کوههای سر به فلک کشیده
جنگلهای انبوه و سرسبز دریاهای آبی آسمان بلند همه و همه زیباست.اگر دیر به خود بجنبی در این همه زیبایی غرق شده ای و دنیا تو را بلعیده است.اگر دیر به خود بجنبی فریب خورده ای و در باتلاق دنیازدگی فرو رفته ای.
    هر جا که قدم بگذاری دنیا برایت دام پهن کرده است، خانه، محله، مدرسه، دانشگاه، اداره و حتی مسجد.از یک دام که فرار کنی دام دیگری تو را تهدید می کند.دامهای خور و خواب و خشم و شهوت لحظه ای امانت نمی دهند.تا کاملا در این باتلاق فرو نرفته ای دنیا رهایت نمی کند.
          اصلا دنیا دامگهی است که که فقط چند جای پا برای فرار از این دامها وجود دارد.اندکی اگر پایت بلغزد کار تمام است.مگر اینکه همیشه به یاد داشته باشی که((الدنیا مزرعه الآخره))و تنها به چشم یک مزرعه به دنیا بنگری مزرعه ای که کشاورزش تویی.اگر کشاورز به جای کاشتن محصول در زمین فقط فریفته ی تماشای علفهای هرز مزرعه شود بدجوری فریب خورده است.
دل در این پیرزن عشوه گر دهر مبند /کاین عروسی است که در عقد بسی داماد است
     خداوندا!بنده ی حقیرت چگونه می تواند از نیرنگهای دنیا نجات یابد؟جز با عنایت؛
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدی است       آن به که درد خود به عنایت دوا کنند
  چه سخت است نجات یافتن از دنیا آخر هر چه باشد اینجا دنیاست...هر گوشه اش را که بنگری زیباست.