آن مرد نیامد...

هر چند که دلها همه خون است

                             و شب تیره ما رنگ جنون است

             نیست پر مهر نگاهی

                            نیست آن کس که کند با نفسش معجز عیسی

                                                                                  آن مرد نیامد...

روزان همه رفت و سپری شد همه ایام

                                         یلداست شبان سرد بی او

                                                                    اشک است به چشمان

                                                                                             آه است به لبها

                                                                                                                  آن مرد نیامد...

آن مرد که با مهر رخش آب شود هر چه سیاهی است

                                                       آن مرد خدایی

                                                  آن مرد سفر پیشه حاضر

                                                                کز یمن وجودش همه اوقات طلایی است

                      آن مرد که لطفش چو خدا لایتناهی است

                                                          آن مرد علی وار

                                                  آن مرد محمد صفت بت شکن، آن مظهر دادار

                                                                                                         آن مرد نیامد...

غمها همه چون تیر نشسته است به دلها

                                              دلها همه پیر است

                                                        زنجیر به دلهاست

                                                                آزادی ما در گرو آمدن اوست

                                                                                                  آن مرد نیامد...

امواج بلا آمد و آن مرد نیامد

                           انواع بلا بر سر خلق آمد و آن مرد نیامد

                                          گم گشت سپیده

                                                       پیداست خفایا

                                                                                   آن مرد نیامد

                                                                                   آن مرد نیامد که نیامد که نیامد...

برای تعجیل در آمدن آن مرد، صلوات

لطفا تا آخر بخوانید و زود قضاوت نکنید
امروز می خواهم ثابت کنم که حجاب معادل دزدی است.یعنی کسی که حجاب خود را رعایت می کند دقیقا مثل کسی است که از دیوار خانه مردم بالا رفته و به اموال آنها دستبرد می زند. در نتیجه همانقدر که دزدی ناپسند و مذموم است‌ حجاب هم زشت و ناپسند است
برای اثبات این امر ابتدا باید بدانیم که چرا دزدی یک عمل زشت و مذموم است؟ علت زشت بودن دزدی این است که دزدی در واقع ضایع کردن حق و حقوق دیگران است زیرا دزدی که به هر طریقی دزدی می کند در واقع حق دیگران مبنی بر داشتن امنیت را ضایع کرده است و چون تضییع حقوق دیگران بسیار ناپسند است پس دزدی را یک عمل زشت تلقی می کنیم.
از طرفی رعایت حجاب هم باعث ضایع شدن حقوق دیگران است، زیرا مردم حق دارند زیبایی دیگران را ببینند و این حقی است که از دیگران بر عهده ماست.کسی که حجاب خود را رعایت می کند دیگران را از این حق بازداشته و در حق آنان ظلم می کند و ظلم و ظالم در همه جا محکوم است و نباید باشد. علاوه بر این خود شخص هم حق دارد زیبایی خود را به دیگران نشان دهد ‌پس با رعایت حجاب شخص حق خود را نیز ضایع کرده است.
اما آن روی سکه:
برای پاسخ دادن به شبهه ای که ذکر شد با بیان چند نکته ثابت می کنم که نه تنها حجاب پایمال کردن حقوق دیگران نیست بلکه بی حجابی تضییع حق خود و دیگران است
1)بی حجاب نباید انتظار داشته باشد که امنیت او در جامعه حفظ شود. زیرا انسان ها متفاوتند و هر گاه شخصی بدون حجاب در جامعه ظاهر شود مورد اذیت و آزار برخی افراد قرار می گیرد.این نتیجه مسلم اقدام خود اوست. در واقع نه دیگران بلکه خود شخص امنیت خودش را سلب کرده است، در نتیجه ممکن است در جامعه مورد بی حرمتی قرار گیرد. پس به طور خلاصه بی حجابی پایمال کردن حقوق خود است و این معادل دزدی است و بر عکس، کسی که حجاب خود را رعایت کرده است به حق خود یعنی نیاز به امنیت احترام گذاشته است.
2) چه بسیارند مردانی که از بیرون رفتن همراه با همسر، خواهر، یا مادر خود کراهت دارند. زیرا اکثر مردها به خاطر غیرت ذاتی که در وجود آنهاست به هیچ عنوان دوست ندارند که همسر خواهر یا مادر آنها در جامعه مورد بی حرمتی قرار گیرد. پس وقتی که شخص بدون حجاب در انظار عمومی ظاهر می شود شوهر برادر یا پدر خود را تحت فشار قرار می دهد، پس حق آنها را ضایع می کند و این معادل دزدی است و بر عکس کسی که حجاب دارد به ندرت با چنین مشکلی مواجه است.
2) زندگی های شیرین زیادی به خاطر بی حجابی و جلوه گری دیگران به کام خانواده ها تلخ شده است و چه بسیار کودکانی که در این مهلکه قربانی شده اند.بالاخره این حس در انسان ها هست و وقتی در جامعه افراد بی حجاب ظاهر می شوند این خطر تمام مردان چه مجرد و چه متاهل را تهدید می کند.آیا دیگران حق ندارند که با آرامش و آسودگی روان زندگی کنند؟ و آیا بی حجابی بعضی ها این حق را از دیگران سلب نمی کند؟علاوه بر این، بی حجابی عموما با تجمل و تجمل گرایی همراه است و این خطر حتی زنان متاهل را نیز تهدید می کند و این معادل دزدی است در حالی که شخص محجبه به حقوق افراد جامعه احترام گذاشته است.
شاید برخی بگویند درست است که ما بدون حجاب در جامعه ظاهر می شویم، اما این دلیل نمی شود که مردان یازنان متاهل بیایند و به ما نگاه کنند و این باعث فروپاشی بنیان خانواده آنها شود.آنها نباید نگاه کنند. در پاسخ باید بگویم که این سخن از خودخواهی بر می خیزد.آیا این حق است که چندین میلیون نفر چشمان خود را ببندند چون من می خواهم با آرایش و بدون حجاب در کوچه و خیابان قدم بگذارم؟چرا من حجاب خود را رعایت نکنم تا این همه انسان در معرض خطر قرار نگیرند؟ضمنا نگاه کردن یک چیز است و چشم انسان به کسی خوردن چیز دیگر.آمدیم و در جامعه همه انسان های صالح و پاک بودند و اصلا نگاه به نامحرم نمی کردند ولی بالاخره این مردم باید جلوی پای خود را نگاه کنند و خواه ناخواه چشم آنها به نامحرم می افتد.مگر اینکه چشمشان را کامل ببندند که در آن صورت خطر تصادف و یا افتادن در جوی آب و فاضلاب و امثال اینها وجود دارد!!!
پس همانطور که بیان شد علاوه بر حق الله، بی حجابی هم تضییع حق خود است، هم ضایع کردن حق اطرافیان(پدر برادر و شوهر)و هم پایمال کردن حقوق افراد جامعه.حال خودتان قضاوت کنید که حجاب معادل دزدی است یا بی حجابی؟